بنام ایزد پاک

اخیرا مطلبی تحت عنوان سیره نبوی تقدیم خوانندگان گرامی شد.

ازآنجا که توسط یکی از وبلاگ نویسان غزیز وفعال درامور تربیتی واجتماعی

سوالاتی در خصوص توبه مطرح شده  برآن شدم قبل از آنکه مطالب درمورد سیره نبوی به اتمام رسد در حد توان به پاسخ سوال پردازم .

از آنجا که این بحث بسیار مهم است .وبهترین راه برای شناساندن توبه وبازگشت به سوی رب رحیم سخنان دلنشین عرفانی باذکر دستورات عملی میباشد دراینجا نظر خوانندگان را به بیانات عرفانی

ایت ا...عباس محفوظی جلب مینمایم. 

پشیمانى از گناه

«لو کنا نسمع او نعقل ما کنا من اصحاب السعیر».

در طریق الى الله اسبابى لازم است که هر یک از آن‏ها مى‏تواندما را در رسیدن به مقام قرب الهى سرعت‏بخشد.یکى از آن اسباب، داشتن قلب سلیم است، قلبى که آلوده گناه‏نشده و جایگاه فضائل اخلاقى و انوار معنوى باشد. قلب پاک‏انسانى در اثر ارتکاب گناه، سیاه شده و این سیاهى روز به روزافزایش یافته آن قلب را به تباهى مى‏کشاند، اگر ما مراقب‏قلبمان نباشیم، ممکن است در اثر زیادى گناهان، روح ما مسخ ودگرگون شده از آن حالت فطرت پاک الهى به قلبى منحرف مبدل شود. در روایات آمده است که:اگر ما یک گناه انجام دهیم لکه سیاهى بر قلب مى‏نشیند که اگرتوبه کنیم و از آن گناه پشیمان شویم آن لکه پاک مى‏شود، ولى‏اگر اصرار بر گناه داشته باشیم، آن لکه زیاد و زیادتر شده تاتمام قلب را فرا مى‏گیرد، آن گاه انسان دیگر روى سعادت رانخواهد دید. قلبى که تمام فضاى آن را گناه پرکرده باشد، خدابر آن مهر مى‏زند. ختم الله على قلوبهم انسان وقتى زنده است که‏داراى قلب سلیم باشد وگرنه مرده‏اى است که در میان زندگان حرکت‏مى‏کند. انسان در روز قیامت افسوس مى‏خورد که چرا به کلام الهى‏بى‏اعتنا بوده به آن عمل نکرده است و با حالت پشیمانى شدیدمى‏گوید اگر به دستورات خدا گوش داده بودم و راهنمایى عقل رامى‏پذیرفتم به چنین عذاب دردناکى گرفتار نمى‏شدم. آرى، آن هایى که واقعا زنده‏اند در میان خاک‏اند. مضمون روایت‏از امیر المؤمنین است که فرمود: بعضى در این عالم زنده‏اند ولواین که بدنشان در این عالم نباشد، برخى هم در این عالم‏مرده‏اند هرچند که در میان مردم مى‏روند، مى‏خورند و مى‏آشامند.قلب انسان به ذکر الهى زنده است اگر انسان به یاد خدا باشداین ذکر راه سعادت را به ما نشان مى‏دهد.خدا در قرآن مى‏فرماید: « ان الذین اتقوا اذا مسهم طائف من‏الشیطان تذکروا فاذا هم مبصرون‏»(اعراف (7) آیه 201) آن‏هایى که‏اهل تقوایند پرهیزکارند، حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام‏مى‏دانند، شیطان به دنبالشان مى‏آید و آنان را طواف مى‏کند. کناردل انسان مى‏نشیند، دور مى‏زند تا او را از صراط مستقیم منحرف‏کند. «مسهم‏»; یعنى تماس مى‏گیرد. «طائف من الشیطان‏»; یعنى‏طواف‏کنندگان شیطانى. اما کسانى که بیدارند و با خدا ارتباطدارند، یک دفعه به یاد خدا مى‏افتند:آه شیطان آمد، شیطان حسد، کبر، خودبینى، زراندوزى، فریب،خدعه، فحشا و منکرات. این شیطان، دور دل انسان پشت‏سر هم گردش‏مى‏کند، اما مردان خدا به دهان این شیاطین مشت مى‏زنند، دهان‏شیطان‏ها را خرد مى‏کنند. خدا در قرآن مى‏فرماید: «و الذین اذافعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله‏». (آل عمران (3) آیه 135) وقتى شماکنار قبر پیغمبر رسیدى در زیارت‏نامه پیغمبر مى‏خوانى، در دوجاى زیارت‏نامه، هم در روضه پیغمبر، هم در کنار قبر پیغمبر، درآن زیارت‏نامه این آیه شریفه گنجانده شده است. در آن محل،ستونى است‏به نام توبه، آن جا که مى‏رسى مستحب است دو رکعت‏نماز بخوانى و این زیارت را هم قبل از نماز بخوانى. در زیارت‏بعد از آن که به پیامبر و آل پیامبر(ص) سلام مى‏دهى و از آن‏هاتجلیل مى‏نمایى، مى‏گویى: اى رسول خدا(ص) شما چه کرده‏اید و من‏از راه دور به زیارت آمده‏ام، به امید آمده‏ام، این آیه در آن‏جا آمده: آن‏هایى که «فعلوا فاحشة‏» کار زشتى در این دنیاانجام داده‏اند، عمل نادرستى کرده‏اند معصیت‏کارند، این آقاى‏معصیت‏کار یک مرتبه توجه مى‏کند «فاستغفروا لذنوبهم‏» خدایا!توبه مى‏کنم «ذکروا الله‏» به یاد خدا مى‏افتد، خدا هم گناهش‏را مى‏آمرزد، از سر تقصیرش مى‏گذرد. این آیه دو شان نزول دارد: ?- خرمافروشى درب مغازه‏اش نشسته بود. خانمى آمد خرما بخرد،آقاى خرمافروش زیر چشم نگاهى به او کرد و فریفته‏اش شد، خانم‏گفت: خرما مى‏خواهم. خرمافروش گفت: این خرماها گرد و غبارگرفته، در انبار خرماى بهترى دارم. آقا جلو افتاد و خانم به‏دنبالش وارد انبار شد. داخل انبار که شدند، آن مرد در را بست‏و به طرف این خانم دست‏درازى کرد. خانم یک توجهى کرد و گفت:اى برادر، خیال مى‏کنى در این انبار خلوت و خالى کسى نیست مارا ببیند، نمى‏دانى این عمل زشت تو فرداى قیامت‏حساب و کتاب‏دارد؟ آن زن با این سخنان مرد را به لرزه انداخت. زن از انبارخارج شد. این مرد سر به بیابان گذاشت، و مدت چهل شبانه روزاشک مى‏ریخت، نعره مى‏زد، خدایا! لغزیدم، پشیمانم. خدا از سرتقصیرم بگذر. به پیامبر (ص) خطاب شد اى رسول ما! این بنده ما واقعا توبه‏خالصانه و نصوح کرده است. توبه‏اش را قبول کردیم، کسى را به‏دنبال او بفرست تا به اجتماع مسلمانان برگردد. سلمان و مقدادسراغ او رفتند و به او بشارت قبولى توبه دادند و گفتند: حضرت‏ما را به دنبالت فرستاده است. گفت: من این طورى نمى‏آیم، بایدکتف‏هاى مرا ببندید، من شرمنده‏ام، باید دست‏بسته و سرافکنده‏بروم. دست‏هاى او را بستند و خدمت پیامبر (ص) آوردند. حضرت‏فرمود:دست‏هاى او را باز کنید. اى جوان! خدا توبه‏ات را قبول کرده واین آیه در شان شما نازل شده است: «و من یغفر الذنوب الاالله‏». خدا کسى را که از گناه خود توبه کند و پشیمان شود، دوست دارد.اگر با زبان حال و تضرع بگویى: «اللهم اغفر لی الذنوب التی‏تنزل البلاء» خدا قبول مى‏کند و مى‏آمرزد. گاهى گناه بنده و شماسبب مى‏شود بلا نازل شود. صاعقه، زمین‏لرزه، قحطى، به جان هم‏افتادن بلا است. گاهى هم ما دعا مى‏کنیم، ولى دعاها در اثرگناهان ما حبس مى‏شود، بالا نمى‏رود هر چه بگوییم یا رب، به سرما مى‏زنند. بارها از گویندگان مذهبى شنیده‏اید که نمازى که‏خوانده مى‏شود، اگر با شرایط کامل باشد صعود کرده و بالا مى‏رود،این نماز نور دارد. ولى اگر نماز کامل نباشد، بالا نمى‏رود و آن‏را برگردانده به سر انسان مى‏زنند. این نماز مى‏گوید: «ضیعتنى;مرا ضایع کردى‏».نماز کامل در روز قیامت‏سبب سرافرازى انسان مى‏شود و مانندتاجى بالاى سر او قرار مى‏گیرد. یکى از اسماى قیامت «یوم التناد» است. «و انذرهم یوم‏التناد». در روایات آمده است که: فرداى قیامت، سیصد گروه‏دسته دسته مى‏آیند و یک گروه، یک سر و گردن از دیگران بالاتر ونورانى‏ترند، آن‏ها کیانند؟ آن‏ها دوستداران اهل بیت (ع) و امام‏حسین (ع) هستند. ?- توبه «ابو لبابه‏» بود که توبه واقعى کرد. خودش را به ستون‏توبه در مدینه بست و گفت: من از این ستون باز نمى‏شوم مگر این‏که رسول خدا (ص) بیاید، همین آیه نازل شد و توبه او پذیرفته شد. رسول خدا (ص) آمد و طناب‏هاى او را باز کرد. انسان مؤمن، هر آن باید در حال توبه باشد و از افعال گذشته‏خویش نادم بوده و تصمیم بگیرد در آینده هم گناهى از او سرنزند. امیر المؤمنین علیه السلام نشسته بود، فردى خدمت آن حضرت‏رسید و گفت: «استغفر الله ربی و اتوب الیه‏» حضرت فرمود:«ثکلتک امک; مادر به عزایت‏بنشیند». «ا تدرى ما معنى‏الاستغفار; این استغفارى که کردى معنایش را فهمیدى؟ ». این معنا خطاب به همه ما است. کم‏فروش، کم‏فروشى نکن،چپاول‏گر، چپاول‏گرى نکن، دزد، دزدى نکن، خائن، خیانت نکن،بى‏عفت، بى‏عفتى نکن، گران‏فروش، گران‏فروشى نکن، متقلب، تقلب‏نکن. گفتن «استغفر الله‏» با انجام این کارها جور درنمى‏آید. آیا این کارها در روز قیامت‏حساب ندارد؟ «و انذرهم یوم‏الحسرة‏» اى رسول ما! این مردم را بترسان از آن روزى که حسرت‏مى‏خورند. آن‏هایى که گناه مى‏کنند با کسانى که به کارهاى خیرمى‏پردازند، اشک مى‏ریزند، اقامه عزاى حسینى (ع) مى‏کنند، این دوبا هم فرق دارند. مى‏گویند آقا ما در بازار بودیم، کنار هم بودیم. آقا در ناز ونعمت‏بهشت است، حور العین در کنارش، نعمتى است که خدا داده،آن‏جا دیگر چشم و هم‏چشمى نیست. خانم هم همین طور، در کمال‏زیبایى و رعنایى، فرداى قیامت این زن و مرد هر دو تا بهشتى‏هستند و وارد بهشت مى‏شوند به خانم مى‏گویند : میل دارى با این‏شوهرت در بهشت زندگى کنى؟ به آقا مى‏گویند میل دارى با این‏خانمت در بهشت زندگى کنى؟ خدا به این خانم و آقا یک زیبایى‏فوق العاده مى‏دهد که هیچ کس ندارد، اما یک دسته دیگر آن جاحسرت مى‏خورند، این حسرت خوردن‏ها مال آن‏جا است، ما باید در این‏دنیا زمینه را درست کنیم که آن‏جا حسرت نخوریم، چطور زمینه‏درست مى‏شود؟ با یاد خدا. «تذکروا» وقتى گناه سراغ انسان مومن مى‏آید، او متذکر مى‏شود،از خواب غفلت‏برمى‏خیزد، مواظب است که گناه او را آلوده نکند. در روایت داریم اگر یک زن و مرد نامحرم خلوت کنند، سومى آن‏هاشیطان است و آن‏ها را به فساد و تباهى مى‏کشاند، لذا باید مراقب‏نفس اماره و شیطان باشیم. خدا در قرآن مى‏فرماید: «لا تجزی نفس عن نفس شیئا» آن روز پول،پارتى و رشوه به درد نمى‏خورد. «لا یقبل منها شفاعة و لا یؤخذمنها عدل و لا هم ینصرون‏» کسى نیست‏به داد انسان برسد، آن روزرا به یاد بیاورید. هر کس در هر جایى هست کلام خدا را بشنود. «و الذین اتقوا اذا مسهم طائف من الشیطان تذکروا» خدا را به‏یاد مى‏آورند مى‏گویند آقا اشتباه کردیم، توبه کردیم. وقتى این‏آیه نازل شد، شیطان تمام بچه شیطان‏ها را جمع کرد. وقتى جمع‏شدند گفتند: آقابزرگ چه فرمایشى دارید؟ گفت: کمرم شکست، صورتم‏سیاه شد، بى‏چاره شدم، یک آیه نازل شده که هر چه ما تلاش کنیم،زحمت‏بکشیم که بنده‏اى را از خدا جدا کنیم و او را به راه فسادبکشانیم، او بعد از گناه توبه مى‏کند، وقتى توبه کرد خدا توبه‏او را قبول مى‏کند، توبه‏اش که قبول شد زحمت ما به هدر مى‏رود.راهى را پیشنهاد کنید که بتوانیم جلوى این آیه بایستیم. هرکدام از این بچه شیطان‏ها یک پیشنهادى دادند. یکى گفت: مااین‏ها را به طرف شهوت مى‏بریم. گفت: این راه فایده ندارد. دومى‏گفت‏به طرف مال ، منال، مقام و ریاست مى‏بریم. گفت: این هم‏فایده ندارد. هر کدام چیزى گفتند. آخر الامر الخناس بلند شد و گفت: «انالها» من جلوى این آیه را مى ‏گیرم. هرگاه این بنده خواست توبه‏کند، مى‏گویم حالا زود است و نمى‏گذاریم موفق به توبه بشود. اى‏بشر بیدار باش، تمام شیاطین در کمین هستند تو را از مسیر اسلام،قرآن و رهبرى جدا کنند مواظب باش کلاه سرت نرود.